Her beşeri insan gibi Hasan Nail Canat da anılmak ister. Hayatta iken izleyicisi oldunuz, okuyucusu oldunuz, dinleyicisi oldunuz, seyircisi oldunuz. Siz de Hasan Nail Canat'ın sahnede bir oyununu mu izlediniz? Bir eserini mi okudunuz? Bir dizide veya filmde mi seyrettiniz? Bir radyo programında mı dinlediniz? Yoksa sadece ve sadece o coşkulu sesiyle rahmetli Üstad Necip Fazıl Kısakürek'in 'Sakarya Destanı'nı okurken mi dinlediniz? Komşuluk mu ettiniz? Yolda mı karşılaştınız? Hasan Nail Canat ile ilgili duygularınızı, düşüncelerinizi, hatıralarınızı ve temennilerinizi 'Anma Defteri'ne yazabilirsiniz. Unutmamanız ve unutulmamanız için...

Hasan Hoca ile Sarıyer Kültür Merkezi'nde tanışmıştım. Gaziosmanpaşa'da radyo programı yaparken geceleri yanına giderek onu dinlerdim. Tiyatrocu olduğumuzdan ortak noktalarımız çoktu. Ondan çok şeyler öğreniyordum. "Benden çok şey öğreniyorsun ama ben de senden çok şey öğreniyorum. Maksat öğrendiğimizi paylaşmaktır. Öteki tarafa götürmenin kimseye faydası olmaz" derdi. Olmasın diye uğraşıyorum Hasan Hocam... Seni çok özlüyoruz Üstad... Mekânın cennet olsun.

1985 yılında "İnsanlar ve Soytarılar" oyununda tanıdım Hasan Nail Canat'ı. Sonra sevgiyle ve muhabbetle takip ettik guzel insanı. Nurlar içinde yatsın. Güzel yaşadılar, güzel göçtüler, Rahmetullahi aleyh...

Merhum Hasan Nail Canat'ı rol aldığı dini filmler vesilesiyle tanıdım ve şunu temenni ettim. Keşke sanatla uğraşanlar rolünü onun gibi dini değerlere hassasiyet göstererek alsa... Çocukluğumda aklımda iz bırakan "Beşinci Boyut" filmini tekrar yıllar sonra izlemek istediğimde merhum Hasan Nail Canat vesilesiyle o filmi buldum ve ailemle beraber izledim. Allah ondan razı olsun, Allah sanatını kabul eylesin. Günümüzde sanatını onun gibi yapan insanlar olmalı ve medyada izlenecekse onun yer aldığı gibi faydalı filmler izlenmeli... İnşallah merhum Hasan Nail Canat'ın amel defteri hayır yönüyle daima sevaplarla devam eder.

Yıl 1998 veya 1999... Fatih Camii cenaze kapısı çıkışı, benzinlik arka sokağındaki yazıhanesinde rahmetli Hasan Hocam ile beraber 15 dakikalığına oturduğumuz sohbet tam 4 saat sürdü ve 21 Ekim 2004 tarihine kadar bir daha ayrılmadan, dostluğumuz öz abi kıvamında devam etti. Hayata bakış açım Hasan Nail Canat'ın yazdığı "Yasemen" ile değişti, Ahmet Pakalın'ın yazdığı "Şehit Hama" ile devam etti. Bana "Yasemenci Metin" diyerek, gerek sivil hayatta gerek Marmara FM'i aradığımda "hangi Metin?" dediğinde "Yasemenci Metin" dediğim zaman "tamam şimdi oldu bizim Metin" derdi. Rabbim olan Allah (Azze ve Celle) rahmet etsin inşallah, çok sevgili Hasan Nail Canat Hocam...

Yıllar sonra geriye bakıp düşündüğünüzde, dimağınızda ve damağınızda bir tutam bile olsa hoş bir tat kalmışsa, sizi şekillendirmese dahi, hayat yolculuğunuzda seyri güzel bir manzara sunmuşsa o kişi, değerlidir. İster bir Fatiha okursunuz ruhuna, ister gülümseyerek yâd edersiniz. Ve yine yıllar sonra, bana bu satırları yazdırmışsa Hasan Nail Canat, 9-10 yaşında bir çocuğun hayatında kısa bir lahza için bir seyir penceresi açmışsa, ona içten bir minneti borç bilirim. Siyasi görüşünü bilmem, dini görüşleri de beni ilgilendirmez ama ülkemizin böyle değerli insanların varlığına her zamandan daha çok ihtiyacı olduğundan eminim. Mekânı cennet olsun.

Hasan Nail Canat Ağabeyim ile 1993 yılında Fatih'te bir arkadaşımızla ortak işlettiğimiz halı, çeyiz ve beyaz eşya mağazamızda tanışmıştık ve sıkı bir dostluğumuz olmuştu. Arada bir ailece de görüşürdük. Daha sonra Fatih'te 1996 yılında açtığım dükkanda turneye gitmediği zamanlar haftada 3-4 gün beraber sohbetler ederdik. Çok zamanlar sırlarını bana güvenir ve anlatırdı. Sırdaştık, çok hatıralarımız var. Sanırım 1995 yılıydı. "Bana Mahşeri Anlat" oyunu olarak hatırlıyorum şu an. Hasan Ağabey'in kırmızı Mazda minibüsü vardı. Ereğli'ye turneye gidecekti. Bana "Halil, sen de gelirsen sevinirim" demişti. Ereğli'ye vardığımız zaman, hiç unutamıyorum, bizi davet eden bir bayan karşıladı, evine davet etti, bizlere çok izzet-i ikramda bulundu, misafir olarak orada kaldık. Daha sonra oyunun sahneleneceği salona gittik. Salon tıklım tıklım doluydu. Hasan Ağabey sahne arasında bana sahnede rol vereceğini söyledi. Hiç sahne hayatım olmamasına rağmen sahneye çıktım ve komiser rolünde oynadım. Polis rolündeki diğer arkadaşlarla kıraathanede asayiş uygulaması yapıyoruz. Ben doğman olarak katılıyorum. Hasan Ağabey de yaşlı bir amca rolünde ve beni sıkıştırıyor, "aratmam" diyor. Neyse, durumu biraz terlememe rağmen idare etmiştik. Daha sonra Üsküdar Altunizade Kültür Merkezi'nde çok defa seyirci olarak Hasan Ağabey'i sahnede izledim. Bana "Halilim" derdi, tâ ki nefes sayısı bitinceye kadar... Ne diyebilirim ki, bazen geç kalıyor insan sevdiklerinin ardından... Şimdi diyorum ki, daha sık görüşüp daha sık konuşabilmeli miydim? Yine diyorum ki, insanlar daha yakın, daha candan ve birbirlerinin kıymetini bilmeli mi acaba?

Hasan Hocam, babacan ve kalbe dokunan şefkatli bir hocaydı. Çok iyi bir yönetmendi. Allah ondan razı olsun.

Yanılmıyorsam 1993 yılıydı. Şanlıurfa Siverek İmam Hatip Lisesi'nde bir konferans veriliyordu Hasan Nail Canat ismiyle. "Adım adım ilerliyoruz, adım adım" diye konferansı izledik. Konferans güzel geçti. Hasan Nail Canat'ı orada tanıdım. Allah rahmet eylesin, günahlarını bağışlasın. İslam'a hizmet etti.

32 yaşında bir kitap kurduyum. İlk sahip olduğum roman 12 yaşında iken 1997 senesinde Van'ın Başkale ilçesinin tek kitapçısında görüp, kapağından ve isminden etkilenerek edindiğim "Bir Küçük Osmancık Vardı" idir. Geçenlerde kütüphanemden alıp tekrar okudum ve çocukluğuma geri döndüm. Bu vesile ile büyük Üstâd'ı bu notu yazarak anmak istedim. Eserlerin hala aramızda bizlerden çocuklarımıza aktarılacak. Nur içinde uyu.

Allah rahmet eylesin güzel hocamıza. Altunizade Kültür Merkezi'nde onun öğrencileriydik. Mekânı cennet olsun. Seni seviyoruz, unutmadık...

Hayatımda gördüğüm en önemli yazarlardan birisi. Tüm kitaplarını okudum. Hele şu Nur Dağındaki Çocuk ve Yaralı Serçe'yi okurken kendimi sanki kitabın içindeymiş gibi hissetmiş ve kendimi tutamayıp hüngür hüngür ağlamıştım. Çok başarılı bir yazardı. Mekânı cennet olsun...

Salih Tuna'yı okuyunca Hasan Nail Canat ile ilgili hatıramı paylaşmak istedim. Yıl 1987 idi. Bir avuç genç olarak, Müslümanların o dönemler çok zayıf kaydığı basın sektörüne girmeyi İslâm'ın lokal bir sesi olmayı düşünerek Polatlı Ekspres adlı gazeteyi çıkardık. "Sanatla cihat etme, medyayla İslâm'ın sesi olma" gayretiyle önemli çalışmalar yaptık. Bunlardan biri de rahmetli Hasan Nail Canat'ın ve Ulvi Alacakaptan'ın sahnelediği "Başkasının Ölümü" adlı tiyatroydu. Bir organizasyon yaptık. O zamanlar 19 yaşındaydım ve kapı kapı gezerek tiyatronun biletlerini sattım, bir yandan da gazetede haber yazıyordum. Gündüz ve akşam olmak üzere iki kez sahnelenen tiyatro Polatlı'da büyük yankı uyandırmıştı. Gündüz öğrencilere yönelikti. Akşam ise yetişkinlere. Rahmetli Hasan Nail Canat'ın tiyatrodaki rolü "ölüm meleği" idi. Muhsin Mahmelbaf'ın eserinden uyarlanan tiyatroda, bir komutanın savaşlar kazanarak yükselmesini, gözünün önünde ölen yüzlerce asker olmasına rağmen ölümü kendisi için aklına bile getirmemesini konu ediniyordu. O komutan büyük bir zafer elde etmişti ve başkomutan olmuştu. Hasan Nail Canat'ın siyahlar içinde sahneye çıkması muhteşem etkiliydi. "Ben azrailim ve senin canını almaya geldim, bundan kaçış yok, sen ölümü hep başkası için düşündün ve kendi öleceğini hiç hesaplamadın" dediğinde hepimizin içi ürperdi. Aradan yıllar geçmesine rağmen tiyatronun tek unutmadığım sahnesi buydu. Tiyatro bittikten sonra büyüklerimizle bir araya geldiler ve ben de öyle bir ortamda elini öperek etkilendiğimi söyledim. Ertesi gün ise bir grup öğrenci gazete bürosuna gelerek "Biz ölmek istemiyoruz, yaşamak istiyoruz. Neden böyle bir tiyatro ile bizi karamsarlığa düşürdünüz? Biz yaşamak istiyoruz" diyerek gözyaşı dökmüşlerdi. Bu durumu rahmetli Hasan Nail Canat Ağabey'e ilettiğimizde tiyatronun başarıyla sahnelendiğini ve amacına ulaştığını söylemişti bize. Ve zaten tiyatronun amacının ölümü hatırlatmak olduğunu, her fâninin öleceğini, hayatta iken insanların ölüm ve ötesine hazırlık yapması gerektiğini söylemişti. Böyle bir hatıramı paylaşmak istedim. Ayrıca internet sitesi ve kültür merkezi gibi çalışmalar yaparak rahmetli Hasan Nail Canat'ı unutturmadığınız için teşekkür ederim. Bir da yine rahmetli Cahit Zarifoğlu'nu da unutmamak gerektiğini düşünüyorum.

Siteden Salih Tuna'nın yazısı ile haberim oldu. Çok mutlu oldum. Yer Üsküdar, yıl 1999 sanırım. Yaşım 19. Hasan Nail Canat'ı izliyorum sahnede. Oyunun bir bölümünde replik şu: "Ezanlara abdestsiz yakalandın Abdullah". Bu cümle öyle derin bir ruh hali ile söyleniyor, öyle güzel yaşatılıyor ki, bütün salonda kelimeler yankılanıyor. Ben o an olduğum yerde titredim, uzun süre kendime gelemedim. Hala ezan öncesi abdest alır, namaza hazırlanırken bu cümle hafızamdan rüzgar gibi geçer. Ezana abdestsiz yakalandığımda da bu cümle ile kendime söylenir kızarım. Rahmet olsun ruhuna.

Türkiye Cumhuriyeti'nin en iyi yazarıdır. Bir Küçük Osmancık Vardı kitabıyla kalbimi fethetti. İnşallah yeri cennet olur. Hep aklımızdasın Hasan Nail Canat...

Çocukluğumda Günahkar Baba adlı romanını okumuştum. Bana kitap okumayı sevdiren, aynı zamanda hayatıma yön vermemi sağlayan bir kitaptı. Mekânı cennet olsun.

Öncelikle Hasan Ağabeyimi rahmetle yâd ediyorum. Kendi kişiliği olsun ve bunun yanında eserleri olsun tek kelimeyle muhteşem. Hey gidi canım Hasan ağabeyim, bizler senin filmlerinle büyüdük. Her defasında filmlerini izlediğimde gözlerim yaşarır. Tekrar rabbim rahmet eylesin. Kabri nur, mekânı cennet olsun inşallah...

Ben 5. sınıfa yeni geçtim. Henüz 11 yaşındayım. Bu sebeple daha çok çocuk kitapları okumayı ve yaşıma göre kitaplar almayı tercih ediyorum. Fakat Hasan Nail Canat'ı tanıyınca durumlar değişiyor. Onun en ağır romanından bile o kadar güzel dersler çıkarıyorum ki... Mekânı cennet olsun.

Kendisini ilk olarak Milli Gençlik Vakfı'nın düzenlediği tiyatro oyunlarında izlemiştim. Daha sonra bu oyunlar video kasetlerle yaygınlaştı. Mekânı cennet olsun.

Radyo programcılığına da farklı bir zenginlik kazandıran, yalnız gecelerin dost ve müşvik sesi. Mekânın cennet, makâmın kat be kat yüksek olsun inşallah.

Çok uzun süre olmasa da tanışmamız sayesinde bu kardeşinde güzel anılar bıraktın. Seni her seyredişimde rahmet ve minnetle anıyorum ve kanaat ettim ki sen yaşadığını oynuyordun, oynamıyordun, yaşıyordun. İnandığın gibi yaşadın, yaşadığın gibi gönlümüze taht kurdun. Ben senden razı oldum. Allah'ım da senden razı olsun. Sarıyer'den emlakçı kardeşin Yalçın'dan selam olsun, rahmet olsun ağabeyime.

Ben bir öğretmenim. Çocuklara kitap almak için bir araştırma yaptım ve Hasan Nail Canat'ın eserlerinin çok uygun olduğuna kanaat getirdim. Kendisinin ve toplumun imanını korumak ve kuvvetlendirmek için elinden geleni yapan ve o İslâmi çizgide bir sürü öğrenci yetiştiren o usta kişiliği rahmetle anıyorum. Unutmamak ve unutturmamak için okumamız ve okutmamız gerekiyor.

Hasan Nail Canat'ı büyük bir şevkle anıyoruz. Başarılı eserlerini unutmak söz konusu değil.

Saygıdeğer hocamız Hasan Nail Canat'ın tiyatrolarına hayranlığım çocuk yaşlarımda başladı ve nerede, ne zaman tiyatrosu varsa takip edip kaçırmamaya özen gösterirdim. Kendisini tanıdıkça da çok kıymetli sanatçıların kıymetlerinin bilinmediğini, toplum olarak kaderlerinin hep aynı olması beni ziyadesiyle üzüyordu ve hala da öyle... Maalesef kadir-kıymet bilmez insanlar güruhu olmaktan esefle utanç duyuyorum. Kendisiyle yakînen tanışma fırsatı bulmaktan ötürü onur duydum. Birkaç defa tiyatrosundan sonra uzun uzun konuşma fırsatı buldum. Talebesi olmayı çok arzu etsem de kısmet olmadı. Vefatını duyduğum anı hiç unutamıyorum, yerde oturuyordum. Öyle bir hışımla kalkmışım ki, gözümü sehpaya çarptım, dünyam karardı sanki ve 2 gün boyunca tamamen bulanık gördüm etrafımı. Neredeyse işlevini kaybetmişti gözüm, Elhamdülillah, sonra düzeldi. Lakin hiç kimsenin vefatından bu kadar müteessir olmamıştım. Kendisinden öğreneceğimiz o kadar çok şey vardı ki, bu haberi hiç beklemiyordum. Bana söylediği bir şey adeta benim miladım olmuştu. Tam 12 yıl tiyatro oyunculuğu yaptım o sözüne binaen. Söylediği söz şuydu; "Eğer Peygamber Efendimiz ( S.A.V ) hayatta olsaydı, emin ol tiyatro oynanmasına müsaade ederdi". Çünkü benim de oyunculuk yapmama müsaade edilmiyordu. Hocamız da bunu biliyordu. Hocamızın tabiriyle film adamı olmaktansa ilim adamı olmam öğütleniyordu bana da sürekli... Şu an ise geldiğim nokta; ne film adamı olabildim, ne de ilim adamı, maalesef. Hasan Nail Canat'a Allah'tan rahmet diliyorum. Hiçbir zaman unutmadım kendisini ve unutmayacağım.

Allah rahmet eylesin. Yaşça bizden çok büyük olmasına rağmen bana hep sıcak gelmiş bir insandır. İlk defa 12-13 yaşlarımda bir tiyatrosuna götürmüştü Babam. Oradaki hali hep aklımda çok tatlı bir amca olarak kaldı bende... Romanları her yaştan çocuk ve gence okutulabilir demeyelim, okutulmalı diyelim. Gerçekten çok güzeldi çünkü... Rabbim rahmetiyle muamele etsin. Âmin.

Kendisinden bizzat tiyatro dersi alma şerefine nail olmuştum. Hayatımda tanıdığım ve bana birçok bilgiyi veren sayılı insanlardan biriydi. Allah mekânını cennet eylesin.

Bir Türkçe Öğretmeni olarak, kitaplarını severek okudum. Öğrencilerim de okuyorlar. Çok da seviyorlar. Kitap okumayı sevmeyenler büyük ihtimalle doğru kitap ile çıkmamışlardır okuma seferine. Çocuklarımıza okuma alışkanlığının kazandırılmasında akla gelecek ilk isimlerdendir Hasan Nail CANAT. Kendisini vefatının 10. yılında rahmetle anıyor, mekânı cennet olsun diyorum.

Allah rahmet eylesin. Allah emeklerini zâyi etmesin ve ondan razı olsun. Âmin.

1968 senesinde hepimiz gariptik. Hasan kardeşimizin; "Eve akşamları 2 ekmeği zor götürüyorum" sözünü hiç unutamıyorum. En son kendisiyle bir ara Edirne Milletvekilliği yapan Ali Ayağ kardeşimizin Cağaloğlu'ndaki İslâmî kitap dükkanında görüşmüştük; hanımım Gonca Gülsel Alev, oğlum Fatih Alev ve kızım Ayşenur ile... 1999 yılındaki Marmara depreminin ertesi günü Moral FM'de yaptığı güzel programı dinlemiştim. Fâni dünya, Allah rahmet eylesin. İnşallah ahirette görüşmek nasip olur.

Merhum Hocam, bazı değerler ebedî dünyaya intikal edince kıymeti anlaşılıyor. Siz de o mümtaz kişilerden biriydiniz. Size rahmet diliyorum. Allah-u Teâla mekânınızı cennet eylesin.

Yıl 1996-97. Bizler üzgün biçare... Ve o zaman Marmara FM var. Rahmetli Üstad Hasan Nail Canat'ı o yılların tatlı gece sohbetlerinden hatırlıyorum ve unutamıyorum, hala gönlümüzde. O neşeli sesi, bir de Deli Yürek dizisi ve dini filmlerden. Rabbim kusurlarını ve günahlarını bağışlasın, mekânını cennet eylesin inşallah.

Merhum hocamızı saygıyla yâd ediyorum. Filmlerini izlerken kalbimizde onun siması canlanıveriyor. Hocamın hatırasını canlı tutmamız için çocuklarımıza onun filmlerini izlemelerini ve eserlerini okumalarını tavsiye etmek boynumuzun borcu olmalı. Sanatını Hak için icra eden; büyüğümüz, üstadımız Hasan Nail Canat'a rabbimin gani gani rahmetini diliyorum. Ruhu şâd olsun...

Hasan Nail Ağabey, Üstad, bizlere lise yıllarımızda İslam şuuru verenlerden biriydi. Bu hususta gerek romanlarından, gerekse tiyatro ve skeçlerinden o kadar istifade ettik ki, bu bile amel defterinin kapanmaması ve devam etmesi için yeter. Allah (c.c.) gani gani rahmet etsin.

Sizi 9 yaşımda tanıdım. İlk okuduğum kitabınız "Nur Dağındaki Çocuk" oldu. Fakat bu okuduğum kitaplardan en çok "Yasemen"i beğendim. Nur içinde yatın...

Hasan Hocam ile kısa bir birlikteliğimiz, birkaç tane fotoğrafımız ve telefon görüşmelerimiz var. Ama gerçekten tiyatroda veya yazarlıkta ben onun üstüne insan göremedim. Rabbim mekânını cennet eylesin. Hiç unutmadım, hiç unutmayacağım inşallah.

Duyguları okşayan Yasemen, yetimliği ve sokakları anlatan Yasemen... Hasan Hocam'ıza Allah rahmet eylesin.

Nur içinde yat Muhterem Üstad'ım. Bu geçici alemde siz saygıdeğer Üstadım ile tanışmaktan mahrum kalmış bir vatan evladı olarak çok üzgünüm. Ama 2 gündür çok mutlu ve huzurluyum. Çünkü sizden bir parça olan kıymetli büyüğüm, abim, muhterem evladınız Mehmet Safa Canat Beyefendi ile tanışıp hasbihaller ettik. Bizleri memleket meseleleri ve bu aziz millete hizmet etmek için ortak bir noktada buluşturan Rabbime binlerce şükrediyorum. Nur içinde yatın, makâmınız cennet, komşunuz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v) Efendimiz olsun. İnşallah burada görüşemedik ama ebedi alemde cennet bahçelerinde görüşmek umudu ile bu geçici alemde duacınızım.

Bence kitaplarının hepsi güzel ama en iyisi Kırımlı Murat Destanı ile Günahkar Baba'dır. Böyle büyük bir yazarın erken ölmesi içten bile değil. Allah rahmet eylesin.

Çocukluğumda okuduğum en etkili kitapların yazarını rahmetle anıyorum. Küçük ruhumuza ektiği güzel duygularla şimdi onurla yaşıyoruz.

En sevdiğim yazarlardan birisi de Hasan Nail Canat'tır. Kendisini çok seviyorum, rahmetle anıyorum. Allah rahmet eylesin.

Ben açıkçası bu siteyi 'Bir Küçük Osmancık Vardı' kitabını okurken buldum. Benim en büyük hayalim Hasan Nail Canat'ı görmektir ama bu asla olamaz. Onu sevgiyle anıyoruz, anıyorum.

Değerli Üstadımızı rahmetle anıyorum. Allah (c.c.) mağfiret ihsan eylesin.

Hasan Nail Canat Ağabeyimizi ben Karadeniz Teknik Üniversitesi'nde öğrenciyken MTTB ( Milli Türk Talebe Birlği ) Trabzon Teşkilat Başkanlığı yaptığım 1974-1976 yıllarında tanımıştım ve teşkilat olarak eserlerini sahnelemiştik. Allah rahmet eylesin. Mekânı cennet olsun. Âmin.

Hasan Nail CANAT Beyefendi'nin güzelliğini, Sayın Başbakanımız Recep Tayyip ERDOĞAN'ın Şeref Defteri'ne yazdığı duygu ve düşüncelerini okudum ve etkilendim. Bunun üzerine hayat hikayesini, eserlerini, sözlerini okudum ve çok değerli, nâdide bir insan manzarası ile karşılaştım. Allah ondan razı olsun. Nur içinde yatsın. Ona dikkatimizi çeken Sayın Başbakanımızdan da Allah râzı olsun.

Hasan Nail Canat ile tanışmam 12-13 yaşlarıma tekabül eder. Okul yıllarında kantine ya da bahçeye çıkmak varken ben doğruca kütüphaneye koşar, 'Bir Avuç Ateş', 'Gül Yarası' ve onun diğer eserleriyle ruhumu gezdirir, bedenimi doyururdum. Kitapa karşı oluşan sevgimin daha da artmasına vesile olmuştur. O yıllarda okuduğum kitaplarının etkisi uzun yıllar hala daha içimde hoş kıpırtılar oluşturmakta. Hayata bakış açımın şekillenmesinde çok büyük katkısı olmuştur. Kendisine çok ama çok minnettarız. Allah gani gani rahmet eylesin.

Üstad Hasan Nail Canat'ı 1976 yılında Kayseri'de yüksek tahsil yaparken tanıdım, halkasında sohbetine katıldım. Yaşadığı mâli sıkıntılara rağmen ideallerinden tâviz vermeden sürdürdüğü mücadelesine şâhit oldum. Allah gani gani rahmet eylesin. Mekânı cennet olsun.

Zonguldak'ta üniversitede okurken Milli Gençlik Vakfı olarak organize ettiğimiz tiyatro organizasyonunda o günün gecesinde bizim öğrenci evimizde ekip olarak kalmışlardı. Sohbet etme imkânı bulmuştum. Allah (c.c.) râzı olsun. Çok değerli bir ağabeyimiz ve değerli bir sanatçımızdı. Rabbim rahmet eylesin ve hesabını kolaylaştırıp cennete koysun.

Değerli insan Hasan Nail Canat Beyefendi'yi dizilerdeki oyunculuğundan görsel olarak tanıyordum. İsmini bugün Haber7.Com internet sitesinde çıkan bir haberden sonra öğrendim. Ama geç kalmış olduğum için üzüldüm. Keşke daha önce tanıma imkanım olsaydı. Nice değerli insanlarımızı tanıyamadan kaybediyoruz. Allah'ın rahmeti üzerinizden eksik olmasın, ruhunuz şâd, mekânınız cennet olur inşallah. Âmin. Saygılarımla. Herkese selamlar.

Hayatın gerçeğinin şuurunda olan bir mümin. Allah rahmet etsin. Bu siteyi yapanları da tebrik etmek isterim. Onun çalışmalarının videolarını buraya koymakla onun sevap defterini kıyamete kadar açık bırakmış oluyorsunuz. Burada olmayan videoları da bulup buraya eklemek büyük bir hizmet olacaktır.

Harika bir insanmış.

Merhum Hasan Nail Abi'mi Marmara FM'deki programlarıyla tanıdım. Bu tanışma zamanla dostluğa dönüştü. Evime gelip bizi şereflendirdi. Evine gidip şerefkâr olduk. Tabii ki bu görüşmeler ailece oldu. Ben can abimde samimiyeti gördüm, insanlığı gördüm, dostluğu gördüm. Kısacası iyilik adına ne varsa onu gördüm. Her namaz sonrası ismini zikrederek dua ettiğim dört insandan birisi oldu benim için. Ve yine o dualarımdan biri ile noktalayayım; ALLAH'IM NECİP FAZIL KISAKÜREK ÜSTADIMIN; HASAN NAİL ABİMİN; HÜSEYİN DAYIMIN VE ŞÜKRİYE ABLAMIN EĞER GÜNAHLARI VARSA AFFEDİP CENNETİNDE RESULULLAH EFENDİMİZE KOMŞU EYLE...

Gerçekten tüm eserlerini okudum. Çok iyi bir yazardı.

İlk olarak radyo programından tanıdığım, severek dinlediğim, zamanla sevgimin hayranlığa dönüştüğü çok muhteşem bir insandı. Sırasıyla hemen hemen bütün romanlarını okudum. Hatta bir kitabında imzası var. Ölümü beni yıkmıştı, çok ağladım. Dualarla anıyorum. Kendisini hâlâ düşündükçe içim sızlıyor. Allah rahmetiyle muamele etsin.

Gerçekten eserleriyle önder birisi. Yaralı Serçe adlı eserini okudum. Çok güzeldi. Allah rahmet eylesin. Amin.

Hasan Nail Canat'ın usta kaleminden çıkmış olan kitaplardan ilk olarak Günahkar Baba'yı okudum. Gerçekten çok güzel bir kitaptı. Ardından 'Bir Küçük Osmancık Vardı' isimli kitabını okudum ve çok beğendim. Anneme de okumasını rica ettim, o da okudu ve çok beğendi. Vefatına çok üzüldüm. Mekânı cennet olsun.

Hasan Nail Canat'ın bu zamana kadar tek bir kitabını okudum. Okuduğum kitabın ismi nasipse ilk kızımın ismi olacak: Yasemen...

Sevgili can arkadaşım Hasan Nail; Allah'ın rahmetine kavuştuğunu yeni duydum, çok üzgünüm. Almanya'da olduğum için bir türlü bir araya gelemedik. Kaderde vefat haberini okumak da varmış. Ailene başsağlığına gelemedim. İlk tiyatro arkadaşın olarak ilk oynadığımız oyun Hazreti Osman-ı Zinureyn'di. Seni son bir kere göremediğim için çok üzgünüm. Allah'ın rahmeti üzerine olsun.

Allah rahmet eylesin. Nur içinde yat. Ben senin kitaplarını okumaya daha yeni başladım. Her okuduğumda içim cız ediyor. O kadar güzel yazmışsın ki... Keşke ölmeseydin de bizim gibi yeni nesillere yeni kitaplar yazsaydın... Seni seviyoruz Hasan Abi... Bu arada senin kitapların ölümsüz. Ne olur onun ismini bir kültür merkezine verin ki, daha da ölümsüz olsun. Teşekkürler Hasan Abi. Seni hiçbir zaman unutmayacağız. Benim ilk okuduğum kitabın 'Yasemen' oldu. İnşallah devam ettireceğim. Bir gün edebiyat öğretmeni olursam bunu sana borçlu olacağım. Sana söz veriyorum. Senin kitaplarını okumaya devam edeceğim. Kemiklerin sızlamasın, biz daha buradayız...

Hasan Hoca ile 13 yaşındayken tanıştım. Bize bir okuma parçası verdi ve okumamızı söyledi. O zamana kadar çocuk oyunları hariç tiyatro ve sahne ile pek ilgim yoktu ama o bana bu kapıyı açtı. O günden sonra tiyatro benim için ayrı bir yerdedir. Beraber oyun çıkardık. 2004 yılında vefatını öğrendiğimde 15 yaşındaydım. Tam o sıralarda yine onun öğrencisi olan Erkay Yavuz ile tanıştık. Onun kaldığı yerden Erkay Yavuz devam etti. Benim de bütün ortaokul ve lise hayatım tiyatro ile geçti. Bunu ona borçluyum. Bize çok şey kazandırdı. Gülüşünü hiç unutmayacağım. Ben şu an 22 yaşındayım. 'Ektiğim fidanlar güzel yeşerecek' derken haksız değilmiş. İyi ki yollarımız kesişmiş, mekânı cennet olsun. Hep dualarımda...

Çok iyi bir yazar olduğunu kitaplarında belirten bir insandır.

Ben Hasan Nail Canat'ın çok sıkı takipçisiyim. Kitaplarının hepsini okuyan bir hayranıyım. Eminim hayatta olsaydı bizim gibi yeni nesiller için anlamlı ve özlü kitaplar yazardı. Ben onun çok iyi bir okuyucusuyum. Mekânı cennet olsun.

Kitap okumaya Hasan Nail CANAT'ın Yaralı Serçe isimli romanı ile başladım. Sonra Yasemen... Aradan 16-17 sene geçti. Şimdi dokuz senelik edebiyat öğretmeniyim. Ruhu şâd olsun.

Allah rahmet eylesin. 11 yaşındaki oğlum merhum Hocam'ızın eserlerini soluksuz okuyor. Hayatını incelemek için siteyi ziyaret ettim. Rabbim nurlar içinde yatırsın. Bizler ondan razıyız. Rabbim de ondan razı olsun. Mekânı cennet olsun.

Allah rahmet eylesin. Ben Hasan Abi'mizin kitapları ile büyüdüm. Benim üzerimdeki manevi desteği için ona saygı ve sevgilerimi sunuyorum.
NOT: Merhum Hasan Nail Canat'ı yeni nesil pek fazla tanımayabilir. Onu yaşatacak ve tanıtacak olanlar bizleriz. Dolayısı ile devletin onun adını bir Kültür Merkezi'ne veya adını ölümsüzleştirecek farklı bir yere vermesini temenni ediyorum.

Ruhun şâd olsun Hasan Abi. Cenâb-ı Mevlâm mekânını cennet etsin. Âmin. Güzel sözlü, gül yüzlü ağabeyim. Sizi özledik. Özlüyoruz o güzelim ağzınızdan bal akan sözlerinizi. Cenâb-ı Allah'ım rahmet ve merhamet eylesin. Nur yüzlü, hoş sözlü, Allah dostu; mekânın cennet olsun sevgili Hocam. Peygamber Efendimiz'e (s.a.v.) komşu olursun inşallah. Âmin.

Allah rahmet eylesin. Çok iyi bir yazardı. Ruhuna El-Fatihâ.

Allah rahmet eylesin. Çok iyi bir insan.

Nur içinde yatsın. Çok büyük bir yazardı.

Onun yerine geçebilecek bir sanatçı olmadı.

Harika bir sanatçı.

Seni anmak çok şeref verici. Mekânın cennet olsun. Allah hep yanında olsun. Neredeyse bütün kitaplarını okudum ama hiçbirisi benim gözümde Bir Küçük Osmancık Vardı'nın yerini tutamaz. Herkese tavsiye ediyorum.

Allah'tan rahmet ve merhamet dilerim. Mekânı cennet olsun. Gerçekten çok güzel kitapları var. Beğenerek okuyorum.

Seni anlatmak mümkün değil. Sen yazar ve oyuncu bir kişiliksin. Sen gençlerin örnek alabileceği bir kişisin. Huzur içinde yat. Allah rahmet eylesin.

DEVLEŞMİŞ DEVLETLERE RAĞMEN, BİRLEŞMİŞ MİLLETLERE RAĞMEN, SANA RAĞMEN BANA RAĞMEN, BİR MİLYAR KARDEŞE RAĞMEN, BU DESTAN BU ÇAĞDA YAZILDI... Bu sözler rahmetli Hasan Nail Canat Abi'nin yaklaşık 20 yıl önce gittiğim tiyatrosundan defterime not ettiğim sözlerdi. İnanmazsınız ama o tiyatronun kartını halen saklıyorum, demek ki bayağı etkilenmişim. Başka tiyatrolara, filmlere de gittim ama hiçbirininkini saklamadım. Üstad nur içinde yatsın, bıraktığı mirası gençler değerlendirsin.
NOT: Günün birinde, 19 sene önce 10 Nisan 1993 tarihinde Milli Gençlik Vakfı Samsun Şubesi'nin organize ettiği SEN NERDESİN isimli oyunu Adım Sahnesi olarak sergileyen Hasan Nail Canat için bunları yazacağım aklıma gelmezdi. Demek 19 senedir tiyatro giriş kartını bugün için saklamışım. Adı kesinlikle bir kültür merkezine verilmeli. Ki, değerlere değer verdiğimiz belli olsun.

Hâdise ortada, rızâ-en lillaha halel getirmeden icrâ-i sanat. Ağır bir yük, zor zanaat, devasâ davâ, meşakkatli yol. Serüveninin irtifâsı ulaşılması güç mertebede, şahikâ. Açtığı ufuk nihâyetsiz, bir o kadar çıtası yüksek. NAİL olabilir miyiz acep gösterdiği hedefe, haydi nefsim CANAT

Hasan Nail Canat Hocam ile 1999 yılında bizzat tanıştık. Rahmetli hocamızın 1999 yılından vefatına kadar kuaförlüğünü yaptıgım için çok mutlu ve şanslı biriyim. Sohbeti, muhabbeti çok ama çok güzel olan hocamıza Allah'tan rahmet dilerim, dualarımızı da eksik etmememiz gerekir. Şunu da söylemeden geçemeyeceğim; böyle değerli yazarımıza, tiyatrocumuza, eğitimcimize karşı vazifemizi yapmamız gerekir ve onun yolundan yetişecek nesiller için mutlaka adını vereceğimiz HASAN NAİL CANAT KÜLTÜR MERKEZİ gereklidir. Gereken ne ise şahsım adına yapmaya hazırım ve herkesin de hazır olmasını, destek vermesini istiyorum.

Nur içinde yat. Çok iyi bir yazarsın. Birbirinden güzel romanların var.

Ruhuna Fâtiha okudum. Allah kabul etsin.

Hasan Nail Abi'yi görmeden sevdim. Nasıl derseniz; küçüklüğüm onun romanlarıyla geçti. İlk okuduğum kitap Nur Dağındaki Çocuk'tu. O romandan öyle etkilendim ki, o çocuğun yerinde olmak istedim. Daha sonra Yaralı Serçe, Günahkar Baba, Yasemen ve diğerlerini okudum. Hepsi insanı sanki orada yaşıyormuşcasına ve sanki o kahramanın yanındaymış gibi heyecan veriyor. Allâh-u Teâla O'na rahmet ve merhamet etsin, mekânı firdevs cennetinden bir köşk olsun.

Bir Küçük Osmancık vardı çok güzel bir roman. Herkesin okumasını tavsiye ederim.

Hasan Abi, nur içinde yat. Önden giden atlılardandın, yol açandın.

Hasan Nail Canat'ın iki kitabını okudum. Birincisi; Yasemen. Kitabı okurken ağlamaktan gözümde yaş kalmadı. Hasan Nail Canat ne büyük insanmış. İkincisi; Bir Küçük Osmancık Vardı. Yahu Canat; nasıl aklına gelmiş de son anda bir tesadüf ile öyle güzel yazmışsınki Bir Küçük Osmancık Vardı romanını. Kitabı okurken son iki bölümünde öyle bir ağladım ki, sanki Yasemen'de her bölümde ağladığım bütün yaşlar gözümde birikmiş, son iki bölümde çıkmış. Hemen annemin yanına koştum. Her ne yaramazlık yaptıysam özür diledim. Arkadaşlar, Hasan Nail Canat'ın bütün kitaplarını okumadan önce size de tavsiye ederim.

Öncelikli olarak bu güzel insana layık olan siteyi faaliyete geçiren ve emeği geçen herkese teşekkür ederim. Mahallede her karşılaştığımızda bizlere pozitif enerji dağıtan değerli edebiyat aşığı Hasan Nail Canat Hocam'ızı sevgiyle ve rahmetle anıyoruz. Mekânı cennet, ruhu şâd olsun inşallah...

Ben hayatımda bu kadar akıcı, anlamlı ve ders çıkartan romanlar yazan bir yazar görmemiştim. Şimdi romanlarını ibret alarak ve severek okuyorum. Gerçekten çok dinî kitap yazıyordu. Ben Hasan Nail Canat'ı görmesem bile onu çok seviyorum. Beni etkileyen ilk yazar olduğunu hiçbir zaman unutmayacağım.

Ben rahmetli Hasan Nail Canat Ağabey'in 1987 yılında bir romanını okumuştum. Nur Dağındaki Çocuk adlı bir kitaptı. Afgan-Rus savaşını anlatıyordu. Mücahitliğin ne demek olduğunu rahmetlinin kitabında öğrendim ilk. Afgan mücahitlerinin soğuk, açlık ve hastalık demeden gözü dönmüş Ruslara karşı yaptıkları aslansı mücadeleyi ve içlerindeki inanç ve imanlarını haykırıyorlardı tüm sovyetlere. Hasan Nail Canat Ağabey'imize Rabbimden rahmet diliyorum.

1979 doğumluyum. Bir Küçük Osmancık Vardı romanı şu an dahi düşündüğümde, okurken aldığım lezzeti hafızamdadır. Bilinçli ebeveynlerimizin bilinç kazandırmada takip ettirdikleri romanlar, yazılar, tiyatrolar Hasan Nail Canat'ın eserleridir. Mekânı cennet olsun. Güzel ve dolu bir hayat yaşadı. İrşad etti, aydınlık ufuklar verdi.

Hasan Abi'mizi özledik. Allah biliyor ya, özledik. Şimdi dualarımızdasın Hasan Abi'miz. Allah (c.c.) rahmet eylesin. Bu gökkubbenin altında hoş bir sadâ bırakan yiğitlerdensin, yiğidim. Bir gün İstanbul Bayrampaşa'da sokakta karşılaşmış ve 'Hasan Abiiii' diye seslenmiştim. Dönüp baktı, 'Buyur delikanlı' dedi. 'Abi, sizi görmek ne güzel' dedim. O da bana 'İbrahim'im, şeref, kalplerde olan kardeşliğimizdir. Bize bu şerefi verene şükredelim' dedi ve kısa bir sohbetten sonra sarıldık, helalleştik ve ayrıldık. Gerçek sanatçı ve gönül adamı olmak böyle bir şey oluyormuş demek ki!? Mekânın cennet olsun Üstâd'ım. Biz senden râzıydık, Rabbim de râzı olsun inşallah.

Çok güzel bir paylaşım. Düzenleyenlerden Allah razı olsun. Hasan Nail Canat'ı birçok dalda okuduk ve seyrettik. Mekânı cennet olsun. Kıyamete kadar Rabbim amel defterini kapatmasın. Abim seni seviyorduk, sevmeye devam ediyoruz. Allah'a ve meleklerine emanet.

Hasan Nail Canat birkaç cümle ile anlatılamaz ancak yaşanır. 25 yıl önce tanıdım kendisini. Babacan ve vefâkar bir insan. Kendisini insanlığa ve İslâm'a adamış bir dava adamı. Allah kendisinden razı olsun.

Sizin 'Bir Küçük Osmancık Vardı' isimli eserinizi okudum ve daha çok eserlerinizi okudum. Hepsi birbirinden güzel. Allah rahmet eylesin. Herkes de ruhuna bir Fâtiha okusun.

Allah rahmet eylesin. Bütün eserlerini okumuştum zamanında...

Allah razı olsun. Hasan Nail Hocam'ızın eserleriyle büyüdük. Bir başka oldum... Batman'dan...

Sayın değerli adaşım Hasan Baba'ya Allah'tan rahmet diliyorum. Rabbimden dileğim; kabrini nurla doldursun, cennet bahçelerinden bir bahçeye döndürsün, tüm günahlarını affetsin.

Allah'ın rahmeti Hasan Ağabey'imizin üzerine olsun. Hasan Ağabey'imizi Hollanda'da bir pragrama davet etmiştik. Kendisini tanıma fırsatı bulmuştum. Çok sakin ve düşünerek cevap vermesi beni düşündürmüştü ve dikkatimi çekmişti. Sonsuzluğa inanan Hasan Ağabey'imize tekrar Allah'tan rahmet dilerim.

Hasan Abi'ye Allah'ım rahmet etsin. Böyle değerler bize ve yeni nesile İslâm'ın sanata verdiği değeri ve sanatçının nasıl olmasını öğreten değerlerdi. Gençliğin örnek alması gereken birkaç kimlikten birisiydi. Mekânı cennet olsun. Amin.

Bu nur yüzlü insanı "Kalp Gözü" isimli mânevi ağırlıklı televizyon dizilerinde tanıdım izleyici olarak... Allah taksirâtini affeylesin, mekânı cennet olsun inşallah... Amin

Rabbim taksirâtını affetsin, rahmetine gark etsin. Çok sevdiğim mümtaz bir karakterde müslümandı.

Sayın Hasan Nail Canat; sanat dünyasına katmış olduğunuz her eseriniz, sürükleyici hikayeleriniz beni benden alıp götürüyor adeta... Ben 13 yaşındayım. Geçenlerde sizin yazmış olduğunuz "Bir Küçük Osmancık Vardı" adlı eserinizi okudum ve gurur duydum. Diğer eserlerinizi de okumayı dört gözle bekliyorum. Sizin sayenizde kitap okuma alışkanlığı edindim. Mezarınızda huzurla uyuyunuz, bizler sizin izinizi süreceğiz. Sizi minnet ve gururla anıyoruz...

Saygıdeğer büyüğümüz Hasan Abi'mizi rahmetle anıyorum. Üniversite yıllarımda biz gençliğe yaptığı radyo programları çok faydalı olmuştur. Çeşitli yerlerde programlarına katılmış olmaktan mutluluk duyuyorum. Mekânı cennet olur inşallah...

Hasan Abi'yi Kayseri'de tanıdım. 1976 yılında İstanbul'da kursa gittiğimde, bir otobüste yan yana tesadüfen bulunduk. 'Nasılsın Abi' dedim. O da 'Sağol' dedi içtenlikle. Ama İstanbul'da durması, ev geçindirmesi ve maddi sıkıntıları yüzüne yansımıştı. Ömrünün sonlarına doğru biraz ferahlasa da, o sanatını paraya çevirmeyen, ölmeyecek kadar kazanan ve ölümünü tesadüfen 5 sene sonra internetten öğrendiğim bir ağabeyimdir. Tıpkı Mehmet Soyak ağabeyimin ölümünü 2 ay sonra duyduğum gibi. Fransız pilot, şair ve yazar Antoine de Saint-Exupéry'yi birçok kez okudum. 'Küçük Prens' isimli eserini her sene okurum. Her seferinde yeni okuyor gibi olurum. Avrupa'da Exupéry'yi okumayan çocuk yoktur. Büyüyünce de okurlar ki, nasıl bir duygu ile okuduğunu anlamak için. Bizim de Türkiye'li Exupéry'miz Hasan Nail Canat'tır. Çocuk edebiyatının önde gelenidir. Onu okuyan çocuk edebiyattan hep zevk alır, hiç küçülmez. Okurken büyüdüğünün farkına varır. Aslında çocuğun anladığını büyükler zor anlar. Bu bağlamda rahmetle anıyorum Hasan Nail Canat'ı. Mekânı cennet olsun.

Marmara FM'de Hasan Nail Canat'ın sunduğu 'Gece Fırtınası' adında bir radyo programı vardı. Bizim evde de müzik dinleyebilmek için bir tane radyo vardı. O radyo programını dinleyebilmek için o kadar uğraşırdım ki... Hasan Nail Canat çok tatlı bir insandı. Allah rahmet eylesin.

Ben Hasan Nail Canat'ın büyük bir hayranıyım. "Kırımlı Murat Destanı" ve "Bir Küçük Osmancık Vardı" isimli kitaplarını okudum. Daha da okumayı istiyorum. Böyle bir site yapanlara da teşekkür ederim.

Hasan Nail Canat'ın kitaplarını çok seviyorum. Aklıma çocukluğumu getiriyor. Bir Küçük Osmancık Vardı kitabını tüm çocuklara, kuzenlerime ve öğrencilerime tavsiye ediyorum.

Hasan Nail Canat'ın romanları çok güzel. Romanlarını okuyorum. Hatta kitabını sevdiğim için bu siteyi buldum. Dizi ve filmlerini izlemiştim ama onun HASAN NAİL CANAT olduğunu bilmiyordum. Bu siteye girdikten sonra o olduğunu anladım. Dindar bir adama benziyor. Allah rahmet eylesin. Ruhuna güzel bir Fatiha okuyalım.

Üstad Hasan Nail Canat ile yaklaşık 5 yıl çalıştım. Onun cana yakın, samimi, bir o kadar ağırbaşlı kişiliğine hep hayrandım. Tabii öğrenciler de Hocam ile inanılmaz sahne performanslarının yanısıra sahneye koyacağımız oyunun doğaçlama anlarında da muhteşem bir oyun sergiliyorduk. O hep bir idoldü benim için ve ekipteki arkadaşlar için. Kalp kırmak yada kırılmasına izin vermezdi. Yormaya kıyamazdık, üzülsün istemezdik. Hep doğruyu ve kaliteli olanı gösterirdi ve şimdi bakıyorum kaliteli, doğru ve bir o kadar ideal gençlik yetiştirmiş ve hala gıpta ederek onun gibi olmak isteyen nice Hasan Nail Canat'lar var. Seni hep sevdik, hep seveceğiz. Unutulmazsın, hakkın ödenemez. Rabbimden dileğim Peygamber Efendimiz S.A.V.'in şefaat edecekleri arasında olmanızdır. Sizin isminizi her andığımda, her aklıma gelişinizde dualarımız ve fatihalarımız sizinle inşallah güzel yolcu... Allah rahmet eylesin. Özel insan, özel Hoca...

Ben öncelikle Üstad'ı rahmetle anıyor, rabbimden ona merhamet diliyorum. Ben onun eşsiz ve yorumsuz eserleriyle kendimi buldum. O davası uğruna muhakkak ki çok şeyler yaptı. Allah geride kalanların yar ve yardımcısı olsun... Hasan Nail Canat'ı rahmetle anıyorum vesselam...

Ben Hasan Nail Canat'ın yalnızca romanlarını okudum. Herkese de tavsiye ediyorum. Daha 12 yaşındayım ben ama hikayelerinden çok etkilendim. Ona bir kez daha teşekkür ediyoruz. Biz sınıfça HASAN NAİL CANAT okuyoruz ve okuyacağız...

Ülke TV'de Açık Deniz programını izledim, duygulandım. Onun filmlerini çok seviyordum. Allah rahmet eylesin.

Ben aslen Rusya Dağıstan'da doğdum. Türkiye'de 1997 yıllarında daha Türkçeyi yeni yeni öğrenmeye başlamıştım. O yıllarda Samanyolu TV'de Sırlar Dünyası ve Kanal 7'de de Kalp Gözü dizilerini izlerdim. Hasan Nail Canat'ı o sayede tanıdım. Tabii o yıllarda pek Türkçeyi bilmediğimden dolayı fazla anlamazdım ama yine de severek izlerdim. Hasan Nail Canat'ı daha iyi sevmemi ve tanımamı küçük kardeşi olan Mehmet Sami Canat Hocam sağladı. Allah'ın bana verdiği hayatı devam ettiği sürece unutamayacağım. Allah mekânını cennet eylesin. Allah rahmet eylesin.

Ben Hasan Nail Canat'ın Türkçe öğretmenimiz tarafından aldığımız Bir Küçük Osmancık Vardı kitabını okudum ve çok duyguluydu. Sizlere de tavsiye ederim ve hala Hasan Nail Canat'ı anmak için onun kitaplarını okumaya başladım. Türkçe öğretmenimiz Azime Özkan'a bize Bir Küçük Osmancık Vardı kitabını okumamızı istediği için çok teşekkür ediyorum...

Seni çok seviyorum canım Hocam. Bir Küçük Osmancık Vardı... Seni özlüyorum. Mekânın cennet olsun.

Gül yüzlü, hoş sohbetli canım Hocam... Çok iyiydin, çok samimiydin, çok özlenensin...

Değerli Üstad, sizi tesadüfen tanıdım. Hayranlığımı buradan ifade etmek istiyorum. Şu anda hayatta olmamanız içimde bir acı olarak kalacaktır. Her sanatçı gibi bıraktığınız eserler sizi de ölümsüz kılmıştır. Allah rahmet eylesin, nur içinde yatsın...

Radyodaki programını kulağımızda kulaklık ile yorganın altından dinlerdik. O zaman ufaktık, herkes karışırdı hayatımıza. 'Ne gülüyon kendi kendine yatağın içinde' diye çok laf yemişimdir ailemden. Oysa bilmezlerdi, Üstad'ın programını dinlerdik... Birbirinden harika eserleri, kişiliği, karekteri ve yaşantısı ile örnek bir insandı. Üstad, Allah'ın rahmeti senin üzerine olsun...

Sevgili yazarımız Hasan Nail Canat benim de bizzat çok sevdiğim ve hayranı olduğum bir yazar. Onun sayesinde okuma sevgimi bu kitaplarla pekiştirdim. Bu sitenin açılımı beni çok mutlu etti. En sevdiğim yazarlar arasında ve hiç unutmayacağım veya daha doğrusu unutamayacağım yazarlar arasındasınız. Sizi hiç unutmayacağız...

Merhûm ve mağfur, güzel insan, pırlanta kalpli dost, minik kalplerin efendisi. Sevgili Hasan Nail Hocam'ı AKRA FM'de, 1990'lı yıllarda tanıdık evvela... O dönemlerde sesli tiyatrolarını yayınlardık. 1999'da ise kendisiyle daha yakından tanışma fırsatımız oldu. Hem de 1 yıla yakın mesai arkadaşlığı yapacak kadar... Çamlıca Öncü İlköğretim Okulu'nda kütüphaneci olarak çalıştığım yıllarda kendisi tiyatro hocası olarak ders verir, yılların oyunculuk birikimini yeni açmış fidanlara aktarırdı. Mütebessim edasını her daim özler dururduk. Pek çok muhabbetimiz oldu zât-ı âlileri ile... O yıllar Abdülbâki Kömür Ağabey, Ebrû Hoca'mız, Yunus Özel Bey ve adını buraya sığdıramadığım onlarca güzel insan bir aradaydık. Hasan Nail Hocam'ın gönül dünyamızda tenvir ettiği muhabbet güneşi hiç batmayacaktır. Makâmın âlâ olsun güzel abim... Muhabbetle.

Nur Dağındaki Çocuk ve diğer kitaplarını henüz çocuk yaşta tanıdım. Sinema ve tiyatro eserlerinden bugüne kadar haberim bile olmadı ama Nur Dağındaki Çocuk'u unutmak ne mümkün, hele hele ortaokul çağlarında okuyan için. Nur Dağındaki Çocuk öyle bir kitap ki bitirmeden bırakamamıştım. Nur Dağındaki Çocuk'u yazdığın için Allah senden razı olsun! Allah gani gani rahmet eylesin...

Ortaokul yıllarında 'Yasemen' isimli kitabı sayesinde tanıştım Hasan Nail Canat ile. Hep merak etmiştim nasıl birisi olduğunu... TV dizileriyle yüzünü gördük. Yazdığı eserlerle yüreğinden, yüreğimize dokundu. Allah rahmet eylesin.

Ortaokul döneminde okumuştum kitaplarını. Kırımlı Murat Destanı ve Nur Dağındaki Çocuk eserleri ne kadar da etkilemişti beni. Güzel insan, mekânın cennet olsun... İnşallah ahirette görüşeceğiz... Bizi orada unutma olur mu?

Seni çok seviyoruz Hasan Nail Canat. Sevgilerimizle...

Seni hep sevgiyle, hürmetle, muhabbetle, saygıyla anıyoruz/arıyoruz güzel insan, değerli büyüğümüz, sevgili dedemiz... Belki de ilk okuduğum romandır Bir Küçük Osmancık Vardı. Ve tâ diğerleri... Bizden sonraki kuşakların da bu ilkten mahrum kalmamasını dilerim. Allah rahmet etsin, kabrini nurla doldursun, mekânını cennet-i âlâ yapsın.

Radyoyu bana sevdiren adamdır. Kim bilir kaç gece, kaç kez dinlerken uyudum Allah bilir. Mekânı cennet olsun.

Harika kitapları, eserleri ve rolleri unutulmazdı. Onu unutmak elde değil, o kalbimizde yaşayacak. Onun eserlerinin hepsini okudum ve okumaya devam ediyorum. Harika ve üstün zeka inceliği ile yazdığı bu kitapları okumak doyumsuzdur. Toprağı bol olsun inşallah.

Hasan Nail Canat'ın çok güzel kitapları ve eserleri var. Onu unutmak elde değildi ama ne diyelim artık. Onun hayatını, eserlerini ve başarılı rollerini de unutmak mümkün değil. Mezarına gitmek istiyorum en kısa zamanda. İnşallah bunu yaparım.

Hasan Nail Canat'ın romanları o kadar güzel ki, okumaya doyamıyorum.

Hasan Nail CANAT büyük bir insanmış. Bilmiyordum ama artık biliyorum. İyi ki merak edip de hayat hikayesini okumuşum. Örnek bir insan olduğunu anladım. En çok sevdiğim kitapları BİR KÜÇÜK OSMANCIK VARDI, YARALI SERÇE, KIRIMLI MURAT DESTANI, YASEMEN ve BİR AVUÇ ATEŞ'tir. İnşallah mekânı cennet olur.

Orta ve lise yıllarımda Hasan Nail Canat'ın 3 kitabı dışında tüm kitaplarını okumuştum. Afgan cihadında çekilen çileleri onun kitapları ile öğrendim. Şu anda 35 yaşımda olmama rağmen hala Heratlı Cafer'i hatırlarım. Önce kitapları ile tanıştım. Yüzünü ise filmlerde görmekle birlikte Hasan Nail Canat olduğunu bilmiyordum. Ve Hasan Nail Canat'ın vefat ettiğini de hiç duymamıştım. Önce Hasan Nail Canat ile yüzünü birleştirdim, sonra vefat haberiyle içime bir burukluk çöktü. Allah gani gani rahmet eylesin. Rabbim cennette kavuşmayı nasip etsin.

Hasan Nail Canat Bey'i çocuklarımla arabada uzun bir süre dinlediğimiz 'Dede ile Torun 1-2' kasetleri ile tanımış ve çok sevmiştik. Önce gönlümüze, daha sonra kitapları ile evimize giren sevgili ağabeyimizden Allah rahmetini esirgemesin.

Merhumu saygı ile anıyorum. Sayısız filme imzasını atmış bu saygıdeğer sanatçımızı hatırlamak eski izleyicileri olarak boynumuzun borcu... Ruhu şâd olsun.

Küçüktüm ve rahmetli babam bana güzel kitaplar alırdı. Bazı kitapları defalarca okurdum. Bazı kitapları aziz hatıra, babamın hatırası olarak saklıyorum. Örnek mi? Yasemen, Nur Dağındaki Çocuk ve Bir Küçük Osmancık Vardı... Sayın Canat'ın yıllar önce vefat ettiğini bugün öğrendim ve kalbim burkuldu.

Rahmetliyi "Kırımlı Murat Destanı" kitabından ve STV'deki oyunculuğundan tanıyorum. Allah rahmet eder inşallah.

Açıkca söylemek gerekirse oynadığı dizilerden edepli duruşuyla tanıyordum. Daha dün gibi ödül aldığı son oyununu seyrettim. Allah rahmet etsin. Zaman nasıl da geçiyor. Ama en büyük tesellimiz yeni nesil onu izlerken ancak merak ettikleri takdirde ya da büyüdükleri zaman onun aramızdan aniden ayrıldığını öğrenecekler. Sanki hala aramızda. Allah izzet-i dergâhında rahmet eylesin.

Ben aslında Hasan Nail Canat'ın kim olduğunu bilmiyordum ve sitede fotoğrafını görünce ilk defa tanıdım. Ama yıllar önce -tam olarak hatırlamıyorum- bir radyo programında ya da bir söyleşisini dinledim. Ya da bir oyununu izledim. Birden ona karşı içimde bir sempati gelişmişti. Ondan sonra ne zaman televizyonda ak sakallı yaşlı bir oyuncu görsem 'Acaba bu O mu?' diye merak ederdim. Hasan Nail Canat öyle bir insanmış ki, yüzünü bile göstermeden kendini sevdirebilmiş bana. Allah rahmet eylesin.

Bu siteyi kuranlara teşekkür etmek istiyorum. Bize Hasan Nail Canat'ı daha yakın tanıma fırsatı verdiği için kendilerine ayrıca teşekkür etmek istiyorum. Samanyolu Haber'den haberi izledim ve gerçekten üzüldüm. Ama üzülmeye gerek olmadığını düşünüyorum. Çünkü Allah (c.c.) sevilen kullarını unutturmaz. Bu site bunun ispatı.

SamanyoluHaber.Com'a bize vefasızlığımızı hatırlattığı için teşekkür ederim. Tüm kitaplarını en az 3 kez okuduğum çok kıymetli dava insanı hocamıza Allah'tan rahmet dilerim.

Ufaktık oyunlarınızı izlerken. Çok güldürürdünüz ve bir o kadar da öğretirdiniz. Boyla posla veya vücudunu örten bez parçalarının miktarının azalmasıyla oyunculuk değerinin arttığı şu zamanlarda çok ama çok özlediğimiz muhterem Üstad. Çok nadir gelecek sizin gibiler. Rabbim mekânınızı cennet eylesin inşallah.

Nur içinde yatsın. Allah Peygamber Efendimize komşu eylesin. Mekânı cennet olsun...

Ben Hasan Nail Canat'ı sadece TV ekranlarından tanıyorum. Ayrıca burada yazılanlardan bilgi sahibi oldum. Ama temiz yüzünde Anadolu insanının safiyetini taşıdığı ve iyi bir insan olduğu belli oluyor. Allah rahmetini esirgemesin.

Hayatımda ilk okuduğum roman Hasan Nail Canat Hocam'ın Yasemen isimli romanıydı ve bu romandan 5 tane satın alıp akrabalarıma dağıtmıştım. Hep merek etmiştim kendisini... İstanbul'da Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Camii'nde kendisini görmüştüm. Yolun kenarında yürüyordu. Gidip elini öpmek istedim ama utandım 'kızar mı?' diye... Bir sonraki Cuma günü duydum ki, kendisi vefat etmiş. Rabbim ondan razı olsun.

Muhterem hemşehrime Rabbimden sonsuz rahmetler dilerim. Samanyolu Haber'de Rahmetli Hasan Nail Canat'a vefasızlık yapıldığı hakkında haber yapılmış. Önemli olan Rabbimin rahmeti ve merhameti değil mi? Bırakın, kullar vefasız olsun ne yazar.

Ben Hasan Hocam'ı önceden sadece yazılarından ve ismen tanıyordum. Çok severdim. Bir can dostum sayesinde daha yakından tanıdım. Şunu anladım ki; insan sadece yemek ve içmek için gelmedi bu dünyaya. Geride bıraktıklarının seni sevgi ve saygı ile anmaları da önemli... Mekânın cennet olsun güzel insan.

Hasan Nail Hoca'yı 1979 yılında Konya Seydişehir Milli Türk Talebe Birliği olarak ilçemize davet ettik. Kendisi de bizi kırmayarak davetimize icabet etti ve orada Hilal Sahnesi olarak güzel bir oyun icra ettiler. Kendisini hayırlarla yâd ediyoruz. Bu web sitesinin yapımında da emeği geçen herkese titiz çalışmalarından dolayı teşekkür ederim.

İlkokul 2. ve 3. sınıfa giderken Hasan Hoca'mızdan ders almak nasip olmuştu. Bu 8. sınıfa kadar sürdü. 8. sınıfta gelen hocayı sizin kadar içten ve samimi bulmadığım için derslere girmedim. O tadı sizin derslerinizde almıştım çünkü. Tiyatro çalışmalarında çok şeyler öğrendim hayata yönelik. Değerli hocam arabasının anahtarını vererek arabada kitap olduğunu ve onu almamı söylemişti. Gidip aldım; "Bir Küçük Osmancık Vardı" adlı kitabı bana imzalayıp verdi. Benim için en değerli kitaplardan biridir. Canım Hocam Rabbim seni Resul'e (sav) komşu eylesin inşallah. Burada aldığın ödüllerin kat kat fazlasını Mevlam sana cennette versin.

Hasan Ağabey, bir nesil senin eserlerinle uyandı, senin eserlerinde hüzünlendi, senin eserlerinle bilendi. Kırımlı Murat Destanı'ndan, Deli Yürek dizisindeki Nuri Dede'ye kadar her yerde bizim insanımızı, babamızı, atamızı, onurumuzu en güzel şekilde temsil ettin. Allah gani gani rahmet eylesin. Allah ödüllerin en güzellerini sana versin.

Bu siteyi yapanlara çok teşekkür ederim. Böyle imam hatipli, Allah ve Resul hayranı birisinin hayatını ve yaptıklarını okumak geç de olsa beni bugün çok mutlu etti. Allah'a adanmış ömürler her zaman mübarektir. Ruhu şâd olsun.

10-11 yaşlarımda 'Bir Küçük Osmancık Vardı' ile tanıştım Hasan Nail Canat ve kitaplarıyla. Arkasından 'Yasemen'i okudum soluk soluğa. 'Nur Dağındaki Çocuk' ile 'Yaralı Serçe'yi okuyunca biriktirdiğim bayram harçlıklarını Afganistan'a göndermeye karar verdim. Sahnede nasıl devleştiğini ilk olarak Çemberlitaş'ta bir tiyatroda gördüm. Ve defalarca dinlediğim Sakarya Türküsü bu defa bambaşka değdi kulaklarıma. Yüreğiyle kağıda dokunan güzel insan... Ben senin kitaplarını defalarca okuyarak büyüdüm. İnşallah kızıma da hepsini okutacağım. Mekânın cennet olsun. Seni unutmayacağız...

1999-2000 yıllarında; iyilik yapma hastası olan, kendi ömrünü biz insanlar için harcayan Hasan Nail Canat Hocam'ı hiç unutamıyorum. Bu şiiri sanki o yazmış gibi tüm hakkıyla ona hediye ediyorum; Bunca malın, mülkün, gayrimenkulün sonu / Değil mi bir avuç toprak / Ölümden yana korkum yok / Tek korkum unutulmak.

Sevgili Hasan Hocam, sizden Bayrampaşa Kültür Merkezi'nde eğitim alma fırsatı yakalamıştım. Şiir tiyatrosu yapmıştık beraber. Çocuklara bir şeyler katabilmek namına verdiğiniz uğraş, benim hayat felsefem oldu. Gücüm yettiğince, bu yolda, yanımda sizi de hissederek devam edeceğim. Sizin gibi sabırlı, çabalayan olmak güç be Hocam... Ama sizin öğrenciniz olarak, sizin bıraktığınız yerden devam edeceğim bu yola... Her şey için sağolun be Hocam... Rabbim mekânınızı cennet eylesin...

Ben aslen Alman asılı biriyim. Yani Hristiyan dininden İslam'a geldim Mevlam'ın c.c. izniyle. 16 yaşımda iken İstanbul'a geldim ve Rabbim İslam'ı sevdirdi bize. Arkamda aile, memleket, rahat hayat bırakarak Hak din İslam'a geldim. Dinimi öğrenmek için gece gündüz gayret ettim. Bu arada türkçeyi öğrenmeye çalışıyordum. Bir arkadaşım vasıtası ile Marmara FM dinlemeye başladım. Rahmetli Hasan Hocam sabahları program yapıyordu. Ben de canlı yayına katıldım ve sonra her gün okuması için yazılarımdan gönderdim. Oynadığı oyunlarda kendisini arkadaşlarımla beraber takip ediyorduk. Harika bir insandı. Bizimle ayrıca çok ilgilendi. Müslüman oldum diye beni silen öz babamın yerine Hasan Hocam bana babalık etti. Devamlı "Gülay bu azminle İslam için çok seyler yapabilirsin. Sakın durma" derdi. Bana çok yardım etti. Onun yerini kimse dolduramaz. Hasan Hocam gibi insanlar bir daha gelmez, inanıyorum. Vefatı bizi çok ama çok üzdü. Desteğimizi, dostumuzu, babamızı kaybettik. O günden sonra her sabah ona Yasinler gönderiyorum. Mevlam ondan razı olsun ve Cennetine koysun diye dua ediyorum. Hayatta olsaydı eminim benimle gurur duyardı Hocam. Çünkü dediklerini unutmadım ve Allah c.c. dinine hizmet veriyorum 24 saat. Nette birçok sitemiz var. Ayrıca her sabah canlı yayında tüm dünyayı Gerçek islam'a davet ediyorum. Bunların hepsinin Mevlam'ın c.c. lütfu ve Hasan Hocam'ızın bize verdiği desteğinden kaynaklandığına inanıyorum. Rabbim c.c. cennetinde Can Resulüm s.a.v'e komşu eylesin. Amin.

Hasan Hocam için ne yazsam bilemiyorum... Kaybedeli 6 yıl oldu ama hala yüzü gözümün önünde! Hiç unutmuyorum. 10 yaşındaydım tanıştığımızda, vefat edene kadar da öğrencisi olma ayrıcalığını yaşadım. Hayatıma kattıkları için buradan da teşekkür etmek istedim. Hocam sizi çok seviyorum.

Hasan Nail Canat'ı Nur Dağındaki Çocuk ile tanıdım. Okumaya yeni başlayan birisi için, içimi ısıtan ve beni okuma serüvenine emin adımlarla götüren bu güzide insana sonsuz selamlar olsun. O dinin sanata engel olmadığını herkese gösterdi. Çünkü sanat, sonsuzluğa kavuşmanın adıydı.

Hasan Hocamla biz Milli Gençlik Vakfı'ndan tanışırız. O kadar yoğun olmasına rağmen vakıfta bize diksiyon dersleri verirdi. Birçok tekerlemeyi kendisinden öğrenmişimdir. İnancı ve işini dengeli bir şekilde götürürdü. İşi inancına engel değildi. Namaz kılarken, 'Hocam bize imamlık yapın' derdik. O, 'Benden imam olmaz evladım' derdi. Yaşadığı bir otobüs hikayesini bize anlattığında gözlerimizden yaşlar gelene kadar gülmüştük. O sanatını yüksek idealler için yaptı. Mekânı cennet olsun. Allah'ım razı olur inşallah...

Ben Hasan Nail Canat'ın ölmediğini, hala kalbimizde yaşadığını düşünüyorum.

Hasan Nail Canat hocamı anlatamam. Onu anlamak için ana sayfadaki fotoğrafına bakmak yeterli. İnsanlığı, şefkati, huzuru gözlerinden okumak mümkün. Kendilerinden dersler aldım. Tiyatro hayatım kendileri ile başladı ve bitti. Onu kaybettikten sonra ne senaryo yazabildim, ne de oyun oynayabildim. Tiyatroya küstüm. Bir gün oyuna 10 dakika kala 'Güler kızım, oyunun bu bölümüne bir ağıt koyalım' dedi. Ben de 'Hocam ne koyacağız, senaryoda yok' dedim. O da 'Olur' dedi. Hemen oracıkta kısık sesi ile 8-10 satırlık bir ağıt döküldü dudaklarından. Daha önce hiçbir yerde okunmamış, duyulmamış bir ağıt. Sanatını konuşturdu. Ve şöyle söyledi; "Osmanım düşmüş dara, Kavuşmadan öz diyara, Beni koydun Osman dara, Yüreğime açtın yara, Osmanım Osmanım oğlum Osmanım, Gurbet elde solan gülüm Osmanım" diye uzayıp giden bir ağıt. Canım Hocam, Mekânınız cennet olsun.

Merhum İsa Söğürtin Hoca, Hasan Nail Canat ile aynı binada oturuyorlarmış. Bazen sohbet ettiklerinde Hasan Nail Canat, İsa Hoca'ya 'Hocam siz ilim adamısınız, bizlerse film adamıyız' diyerek durumunu anlatırmış. Rabbim her ikisine de rahmet etsin...

İnsan gibi yaşadı. İnsanca aramızdan ayrıldı. Nur Dağındaki Çocuk yetim kaldı. Mekânı cennet olsun... Kendisini unutmadık.

Hasan Nail Canat'ın eserlerinden biri olan Yasemen'i okuyorum. Çok hoşuma gitti şimdiden. Bazen okurken çok duygulanıyorum. Nasıl böyle güzel bir kitap yazmış. Yasemen'i okumaya başladığım andan itibaren yazarını merak ettim ve araştırmaya koyuldum. Hasan Nail Canat'ı artık çok seviyorum.

"Süreyya, bir gün tiyatroyu bırakırsam sana büyük bir küre alacağım ve karşına geçip dinleyeceğim. Hayal gücünü güzel kullanmasını öğren. Harikasın. Sen okunmamış sayfaları olan bildik bir kitapsın ya da yazılmamış sayfalarından çok yanlış yazılmış, sayfaları olan bir genç kız. Hayat mutlaka çok önemli ama hayatınızı kurtaracak kadar olmamalı bu önem" 12.03.2000 Hasan Nail Canat - Sayın Hocam, Hasan Nail Canat'ın benim için defterime karaladığı bu sözleri, iletişim sanâtını daha bir önemsemem gerektiğini ateşledi. Böylece güzel konuşma ve tiyatro perçinleşti. Bazen dilinizden çıkan cümleler, başkasının yaşamını değiştirebilir. Sevgili Hocam, iletişimimizde yazmak kadar, konuşmanın da önemini öğrettiniz bana. Teşekkür ederim. Siz yüreğimizde yaşayacaksınız.

Küçükken okuduğum en güzel kitaplar Hasan Nail Canat'ın kitaplarıydı. O kadar etkilenmiştim ki, ta o zaman 'Bu güzel kitapları benim çocuklarıma da okutacağım' demiştim. Eserlerinden dolayı Allah kendisinden razı olsun.

Hasan Nail Canat hocamızın unutulmaması, çizdiği ve gittiği yolun genç nesile örnek olması amacına hizmet edecek bu web sitesinin hazırlanmasında emeği geçen herkese teşekkür ederim. Allah hepsinden razı olsun. Amin! Baki Selamlar, Allah hocamıza gani gani rahmet eylesin. Amin!

Hasan Nail Canat, belli bir yaşa kadar benim için Afganistan'ı Kırım'la özdeşleştirmiş şahsiyet... Afgan cihadını, mazlumların feryadını çocuk aklımla onun kaleminden öğrenmiştim. Akşamları yatmadan okuduğum Yaralı Serçe'de, adeta Kerim'le bütünleşir, cepheden cepheye Yıldırım Reis ile koşardım. Kimi zaman Kerim'in yerinde olmak isterdim çocuk safiyetim ile... Kırımlı Murat'ın kısılıp kaldığı mağarada şehadetine gözyaşlarım ile eşlik ettim, daha henüz katılaşmamış kalbimle... Sonra ardısıra Günahkar Baba, Bir Avuç Ateş ve diğerleri... Dokuz on yaşlarındaki bir çocuğun muhayyilesini şuurlu bir surette şekillendiren insan; Hasan Nail Canat... Biz cihad şuurunu, zulmü, mazlumu o küçük aklımızla ilk senden öğrendik somut bir şekilde... Büyüdük ve hakkında daha birçok güzel şey öğrendik. Davanı sergilediğin sahnende seni göremedik ama TV ekranlarından da olsa, bize şuurlu olmayı öğütleyen dava erini gördük. Sonra vefa denen şeyin ne kadar ucuzladığını da... Ardından düzülen methiyelere şahit olduk. Hayatında sana ve davana omuz vermemiş nice bezirgandan... Zihnimize nakşettiğin o ulvi duyguların harmanlandığı eserlerin; senin ardından yeniden, daha cafcaflı, daha albenili kapaklarla basıldı. Ama ne hikmetse kesip kırpıldı. Kerim'in, Reis'in ardından cepheden cepheye koşmaktan ötürü yıpranmış ancak dipdiri bir ruha sahip bedeni, çehresi, ondan fersahlarca uzakta anasının dizinin dibinde çikolata yiyip sütünü içen veletle yer değiştirdi. Ama iyi ki sen görmedin. Şimdi eserlerini tekrar topluyorum sahaflardan. Tahrif edilmemiş ilk nüshalarını, safiyetini muhafaza eden ilk hallerini arıyorum çocuklarım için... Rabbim rahmetini esirgemesin üzerinden, esirgemeyecektir de inşallah... Nur içinde yat...

Bir şekilde bu site bana ulaştırıldı. Çok mutlu oldum. Benim gibi çok eski birlikte çalışan arkadaşların da haberleri olur da hatıralara ekleme yaparlar. Ben Üstad'ın ögrencilerinden birisiyim. Aynı semtte bulunurduk Üstad'la. 1975 ve 1977 yıllarında birlikte HİLAL SAHNESİ olarak bütün Türkiye'yi dolaştım. Allah gani gani rahmet eylesin.

Hasan Abi ile 1974 yılı son aylarından başlayarak 1975 yılı Ağustos ayı sonlarına kadar tüm Türkiye'yi Günahkar Baba oyununun oyuncusu olarak dolaştık. O zamanın Türkiye'sinde yarı aç, yarı tok ve kelle koltukta. Bir oyundan diğer oyuna yetişeceğiz diye çekmediğimiz çile kalmamıştı. Hatta birinde seyircilerden bir tanesi oyuna kendini öyle bir kaptırmıştı ki, silahını çekmiş neredeyse kötü roldeki oyuncuya ateş edecekti. Yanındakiler engel olmuştu.

Kökü bu toprakların derinliklerinde saklı güzen insan. Hayatını hep inandığın değerler için yaşadın. İnanıyorum ki, bunun karşılığını rabbim verecektir. Gerçek dünyada sizin gibi müstesna varlıklarla birlikte olmak en içten duamdır.

Hasan abimizin o tatlı, kadifeden sesini özlüyorum. Marmara FM'deki programlarını çok dinlerdim. Allah rahmet etsin.

"Ay ışığında karlı dağların seyrine doyum olmaz. Gündüzleri güneş ısısıyla çözülen, yumuşayan kar, geceleri sertleşir ve buz tutar. Sivri tepeler bir ayna gibi ışıldar". Hasan Nail Canat bir ışıktı. Sivri tepeler gibi. Allah rahmet eylesin. Mekânı cennet olsun. Umarım sevenleri onu hatırladıkça benim gibi üç İhlas, bir fatiha gönderiyorlardır ruhuna. En büyük sermaye değil mi bu geride bırakılacak? Gerisi hep yalan. Mal da yalan mülk de.

Hasan Nail Canat'ın romanlarını çok seviyorum ve severek okuyorum. Allah Rahmet Eylesin.

Sayın Hocamız Hasan Nail Canat'ın mekânı cennet olsun. Hasan Hocam'ın öğrencisi olma şerefine küçük yaşta nail oldum. Kendisi ile tanıştığımda 11 yaşındaydım. 3 yıl boyunca kursuna katıldım. Ardından 2 sene sadece sene sonu oyunları için hocama yardım ettim. Küçüktüm ve maalesef okulum da vardı. Lise giriş sınavına hazırlanmak, ardından üniversite sınavı derken hocamla istediğim kadar bir arada olamadım. Bir aradaydık, görüşüyorduk. Ancak benim için yeterli değildi. Hep üniversiteye girip artık hocamla çok daha fazla görüşeyim, artık hocamın sağ kolu olayım isteği vardı içimde. Kendisine muazzam bir saygım ve sevgim var... Ben üniversite sınavına hazırlandığım sene Ramazan Programı için bir belediye ramazan çadırında bir ağabeyimizle beraber meddahlık vazifesi almıştık. Tabii ki ilk gideceğimiz, yardım rica edeceğimiz Üstad Hasan Nail Canat hocamızdı. Gittik, bize akıl verdi, tavsiyelerde bulundu. O gün de temmennimi kendisi ile paylaştım. 'Hocam şu üniversiteye gireyim, ondan sonra hep sizinleyim inşaallah' dedim... Ramazanın ikinci haftasıydı vefat haberini aldığımda. Hiç inanamadım, inanmak istemedim. Ancak Hakk tecelli etmiş ve Hocam rahmete kavuşmuştu. Bir an bile aklımdan çıkmıyorsunuz Hocam. Rabbim cennetinde buluştursun bizi inşallah.

Hasan Abi'mle 1970'li yıllarda tanıştık ve 6 yıl birlikte Türkiye'nin neredeyse bütün vilayetlerini kazaları ile birlikte dolaştık. O kadar çok hatıralarımız vardı ki yazmakla bitmez. Ne günlerdi onlar, ne çetin günlerdi. Kaloriferi çalışmayan eski model minibüs ile o soğuk kış günlerinde donmamak için kostümleri üst üste giyerdik. O da yetmez, perdesiz salonlar için yanımızda taşıdığımız tiyatro perdesine sarılırdık. Az mı yollarda kaldık, az mı benzinimiz bitti o benzin bulmanın sıkıntı olduğu günlerde. Otel bulamayıp az mı sabahladık buz gibi kalorifersiz minibüste. Az mı oyunumuz iptal edildi kaymakam ve vali tarafından. Az mı parasız kaldık. Az mı belalar savuşturduk. Az mı aç kaldık. Hey gidi Hasan Abi, ne çetin günlerdi onlar. Zordu, çetindi, meşakkatliydi ama güzeldi be Hasan Abi. Az mı sabahladık Marmara kahvesinde Hilmi Oflaz'ın, Üstün İnanç'ın, Ergün Güzen'in bulunduğu o güzel sohbetlerde. İnan Hasan Abi'm seninle birlikte geçirdiğim 6 yıl bana okul gibiydi. Çok şey öğrendim senden. Her İstanbul'a gelişimde Fatih Camii'nin avlusunda buluşur, uzun uzun sohbet ederdik. Şimdi sensiz İstanbul'un da tadı yok be Hasan Abi. Toprağın bol olsun, nur içinde yat.

Muğla Bodrum Gümüşlük beldesinde eski zamanlarda gördüğümde sinema ve TV'den hatırladığım kadarıyla ve sevecen kişiliğinin yanı sıra Beyefendi kişiliğinden etkilenmiştim Üstad Hasan Nail Canat'ın. O zamanlar şimdiki zamanlardan çok daha iyi ve değerliydi. Çünkü insanlar kadirşinas ve kıymet bilir davranışlar ve duygular içinde olabiliyordu. Tevazuu ile birbirlerine yaklaşım dahi gösterebiliyorlardı. Ancak günümüzde kişiler arasında bunu bulup görebilmek zorlaştı, ne yazık!

Kendisini radyo programlarından fırsat buldukça ailecek takip ederdik. O dönemler kişiliği hakkında bir bilgimiz yoktu ama çok düzeyli, eğitici ve eğlenceli bulurduk. Televizyon izlemek yerine Hasan Nail Canat'ı dinlemekten daha çok keyif alırdık. Radyolardan aşina olduğum bu ismi aslında daha öncelerden tv ekranlarında görmüştüm ama bilmiyordum. Tabi tanıyınca da Hasan Nail Canat zihnime tam olarak yerleşince görsel açıdan böyle bir kişinin dünyevi ve uhrevi görüşlerinde aynı paralellerde olmak benim ona olan sevgimi ve ilgimi daha da arttırdı. Kendisini kaybettiğimizi bir gazeteden okuyunca çok üzülmüştüm. Kendisine Allah'tan rahmet diliyorum. Toprağı bol olsun.