Hasan Nail Canat ustamız oyunculuktaki başarısından önce kişiliği ile dikkatimi çekmişti. Küçük yaşlardan beri film setlerinde bulunduğumdan dolayı Hasan Amca'yı 14-15'li yaşlarımda tanımıştım. Hangi proje olduğunu tam hatırlayamıyorum ama TGRT'nin dönem dizilerinden biri olduğunu düşünüyorum. Bir akşam ekip yemeğinde insan elinin özelliklerini, parmaklarımızın neden aynı boyda olmadıklarını anlatıyordu. Susmuş ve dinliyorduk. Güzel bir anlatım ve yorum, etrafında ilgiyle dinleyen insanlar.

Seneler sonra Hasan Amca ile Kenan'da Bir Kuyu filminde oynamış olmak büyük bir keyifti. Hasan Nail Canat, pozitif bir insandı. Bunu belirtmeliyim. Sinir, stres ve öfke onun için geçerli değildi sanırım. Sakin, soğukkanlı, kamera önünde her şeye hakim ve rolüne girdiğinde karşısındaki oyuncuyu da oynatan bir samimiyetle o karaktere bürünmesi akılda kalanlardan.

Kenan'da Bir Kuyu filminin yayınından bir gün önce vefat haberini aldığımda filmi seyrederken herkes gibi ben de buruktum. Hasan Amca, filmin yayınını görememişti ama eğer Hasan Amca bu buruklukla ilgili bir şeyler söyleyebilse öyle konuşur öyle mantıkla bağdaştırıp anlatırdı ki, sonunda yaratıcının hikmetinden sual olunmayacağını kendi kendime düşündürebilirdi. Belki de 'Hiçbir insanoğlu yoktur ki, zamansız gitmiş olmasın' derdi. Allah mekânını cennet eylesin.