Merhum Hasan Nail Canat'ı Üsküdar Altunizâde Kültür Merkezi'nde çocuk oyunları sahnelerken tanımıştım. Hiç tanışamadan, genç oyuncularla provalarını sessizce izlediğim olurdu.

Derviş yüzlü ve derinliği olan biriydi. Her role, her bir insanın ruhuna kolayca girebiliyordu. Oyunculuk damarlarında vardı belli ki... 'Bir tiyatromuz olabilir ve buna çok yakınız' duygusunu verirdi izlerken.

Keşke derinlemesine mülâkatlar yapılmış ve murâdının tam olarak ne olduğunu anlatmış olsaydı. Bir açığımızı kapatmaya çalışırken yalnızdı sanki... Hasan Nail Canat'a yüce rabbimizden rahmet diliyorum.