Ben edebiyatı çok güçlü biri değilim, Hocam'ı kelimelere sığdırabilecek biri de değilim. Ülkemizde bazı işleri belli değerleri koruyarak yapmak çok zordur. Tiyatro bunlardan biri...

Bu tür durumlarda ilk olmak özveri, sabır ve cesaret ister ve yine bu bağlamda ilklerden olmak çok zor olduğu için her babayiğidin harcı değildir. Bu yüzden inancımıza göre hayırlı bir çığır açan insan, kendisinden sonra gelen insanların bu hayrı devam ettirmesiyle aynı sevaptan eksilmeden pay alır.

Hocam da bu ilklerden olmanın sevabına nail olmuş, amel defteri bu yönüyle hala açık olduğuna şüphe duymadığımız müstesna bir kişiliktir. Kendisine öğrenci olmakla beraber, aynı sahneyi paylaşma fırsatı bulduğum için çok şanslıyım. Bizler de açtığı ufuk sayesinde bugün birçok kendi insanımız kendini kendince ifade edebilme şansı buldu. Tiyatro için böyle derdi Hocamız; "İnsanı insana insanca anlatma sanatı"...

Mekanın cennet olsun Hocam, rabbim oralarda da buluşmayı nasip etsin...